ANALYSE – De voorgenomen overname van Twitter door Elon Musk is geen overname als alle andere. Het wordt in mijn ogen om een aantal redenen een historische deal, ook al zitten er financieel nog de nodige haken en ogen aan.

  1. Het bedrag van 44 miljard dollar. Dat is de op twee na grootste techovername ooit.
  2. Twitter is een socialmediaplatform. Het is dus een beetje van ons allemaal. (Denken we.)
  3. De overname van Twitter zal mede de richting van technologie en sociale platforms bepalen.

Vooral om de tweede en derde reden was er veel kritiek op de deal. Vooral op Twitter, wederom uiteraard, maar ook daarbuiten.

Dat was te verwachten. Maar het lijkt vooral angst voor het onbekende. Wat gaat de rijkste man van de wereld met Twitter doen?

Ik beken het maar meteen: ik ben groot fan van de overname. Om meerdere redenen.

Twitter voelt dan misschien van ‘ons’ allemaal, het is natuurlijk gewoon een particulier bedrijf. Twitter geeft je alleen het idee van een vrijplaats voor ideeën en meningen en lijkt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Facebook, minder doordrenkt van commercie.

Twitter is het Woodstock van het technologietijdperk. Dat willen we niet kwijt.

Onder de oppervlakte is Twitter dat natuurlijk al lang niet meer. Bots, blokkades en promoties maken een vast onderdeel uit van het platform.

Musk lijkt me juist meer Woodstock. Maar met toekomstvisie. Dat visionaire kan wel eens precies zijn wat Twitter nu nodig heeft.

Elon Musk staat hoe dan ook garantie voor een spraakmakende rit. Hij wordt door sommigen onvoorspelbaar gevonden, maar is dat allerminst. Opportunistisch ja, en niet geheel zonder risico, maar wel op basis van een visie en niet in het wilde weg schietend.

Alleen al die toevoeging van magie aan het sociale platform zal veel brengen en houdt de media volop bezig.

Een garantie voor succes is de overname niet (die garantie bestaat sowieso niet). Een garantie voor een belangrijke discussie is het des te meer.

Musk geeft richting aan de toekomst van social media en techbedrijven

De overname staat symbool voor waar het heengaat met sociale platforms en techbedrijven. Die grenzen is Musk nu al aan het verleggen.

Zoals zijn belofte voor het vrijgeven van het algoritme van het platform. Hoe het gaat uitpakken, moeten we zien, maar het is een interessante beweging.

En wat te denken van vrijheid van meningsuiting? Misschien wel hét thema in dit tijdperk van mis- en desinformatie.

Noem me naïef, maar ik geloof Musk als hij zegt dat “free speech” zijn belangrijkste drijfveer is en dat het platform “politiek neutraal” moet zijn. Hij wil de grenzen oprekken en meer vrijheid bieden. Dat heeft hij eerder aangetoond.

Als het aan Musk ligt, zullen we Trump mogelijk snel terug zien op het platform (zeker nu diens eigen initiatief Truth Social nog geen daverend succes lijkt).

Een grenzeloos Twitter hoeven we niet te verwachten. Wetten gelden ook voor Musk en Twitter. De angst dat Musk nu alles maar toelaat op Twitter – of juist niet – is dus onzin en past volgens mij totaal niet in zijn aard.

Interessant gaat wel worden hoeveel meer hij toelaat dan Twitter tot nu toe. Had hij Trump gehandhaafd? Totdat volgens de wet bewezen zou zijn dat Trump heeft aangespoord tot geweld bij de bestorming van het Capitool op 6 januari 2021?

Een ander punt: Twitter is in zeker opzicht zwemmende. Het ligt met diploma A op een woelige zee.

Het platform is zeer populair bij journalisten, opinieleiders, een deel van de wetenschap en veel fanatieke ja en nee-roepers. Maar een duidelijke richting ontbreekt.

Is Musk de grote verlosser? Geen idee. Maar ik denk wel dat hij met een scherpere visie komt waar Twitter heen moet, los van technische verbeteringen.

Daarnaast is het platform ook niet extreem winstgevend. Nu hoeft dat geen doel op zich te zijn en het heeft zelfs iets charmants, maar gevoelsmatig valt er meer uit te halen. Zowel materieel als immaterieel. Met behoud van het vrijgevochten karakter.

Natuurlijk begrijp ik de tegenargumenten. Maar dat rijke mensen veel invloed hebben, is niks nieuws. Denk aan het media-imperium van de familie Murdoch en Jeff Bezos die eigenaar is van The Washington Post. Het gaat erom hoe je die invloed inzet. Ik maak me meer zorgen om fascistische leiders van landen dan om rijke leiders van bedrijven.

Musk lijkt me nou juist niet de grootste bedreiging van de vrijheid van meningsuiting, maar eerder iemand die actief meedenkt hoe we grenzen binnen de wet kunnen verleggen. En die discussie is een constructieve en broodnodige.

Veel leiders en partijen worstelen er tot nu toe mee en het lijkt erop dat we het spelenderwijs moeten uitvinden.

Mogelijke nadelen liggen denk ik veel meer in de manier waarop de deal gefinancierd is: vooral met behulp van leningen. Dat is niet geheel ongebruikelijk, alleen is het onderpand van de leningen in de vorm van aandelen Tesla voor een deel nog op luchtkastelen gebouwd (hoewel Tesla zelf inmiddels winstgevend aan het worden is).

Kortom, kom maar door Elon. Laat maar zien hoe je Twitter naar de maan brengt. En hoe je het denken over technologie en sociale platforms een impuls geeft.

En als Twitter op aarde blijft, is het ook goed. De juiste discussie is in ieder geval al onderweg. No guts, no glory!

Diederik Heinink is oprichter van East en adviseert bedrijven en leiders over hun positionering en bedrijfsstrategie. De afgelopen jaren was hij veel actief in de finance en techsector. Hij werkte onder andere voor ING, Randstad en veel internationale scale-ups en mid-corporates.